Dnia 27. X. 2015. na spotkaniu ogólnym Stowarzyszenia Theoforos, ksiądz Jacek Kotowski
wygłosił krótką przemowę na temat Duszpasterstwa Rodzin.

Po pierwsze należy przyjrzeć się czym jest małżeństwo w świetle nauczania Kościoła Katolickiego i jak patrzą na ślub narzeczeni.

Małżeństwo jest jednym z sakramentów ( w niesmacznych żartach łączy się sakrament pojednania z małżeństwem), sakramenty są fizycznym znakiem łaski danej przez Boga i jako powołanie do świętości ma na celu doprowadzenie współmałżonka do Boga poprzez ofiarowanie siebie, nie z powodu egoizmu lecz by dać szczęście doczesne i wieczne drugiej osobie. Małżeństwo ma być także odzwierciedleniem miłości Chrystusa wobec Kościoła; miłości, która na wzór naszego Zbawiciela, może nawet wymagać oddania życia za współmałżonka/ę.

Niestety często ludzie biorą ślub z czystego egoizmu, wygody, pragnienia zaspokojenia swoich potrzeb lub też bo tak trzeba by sąsiedzi nie gadali. Często w trakcie nabożeństwa „Młodzi” zamiast skupiać się na ołtarzu i de facto obecności Boga, przed którym zamierzają zawrzeć przymierze potocznie zwane małżeństwem, wodzą wzrokiem za kamerami i starają się by pamiątkowy film wypadł jak najlepiej.

Problemem jest też nadmiar negatywnych wzorców i ludzie młodzi często nie widzą nic złego we współżyciu przedmałżeńskim, antykoncepcji lub aborcji.

Duszpasterstwo Rodzin ma właśnie za zadanie przygotować ludzi młodych do wejścia w
małżeństwo poprzez nauczanie i uzasadnianie prawd Kościoła oraz przygotowywanie do
świadomego i odpowiedzialnego założenia rodziny. Odbywa się to np. w trakcie Studium Życia Rodzinnego, które w trakcie 10 spotkań (ukończenie ich zwalnia z obowiązku przechodzenia nauk przedmałżeńskich w parafii) między małżeństwami z różnym stażem a narzeczonymi, którzy szykują się do zawarcia sakramentu, przybliża i kształtuje u przyszłych małżonków wzorce zdrowego małżeństwa.

Następnym celem Duszpasterstwa Rodzin jest pomoc małżeństwom, które przechodzą burzliwe chwile, kłótnie, problemy z niepłodnością czy spięcia mogą zostać wysłuchane w poradniach przez Doradców Życia Rodzinnego.

Następnym filarem działalności Duszpasterstwa Rodzin jest obrona życia od momentu poczęcia aż po jego naturalny koniec. Działalność ta obejmuje organizację i prowadzenie dzieła duchowej adopcji dzieci poczętych (uczestnicy zobowiązują się do dziewięciomiesięcznej modlitwy za dziecko zagrożone aborcją) szkołę rodzenia a także Fundusz Obrony Życia do którego mają prawo rodziny znajdujące się w trudnych warunkach; samotne matki oczekujące na narodziny dziecka (w szczególności gdy zagrożone jest życie poczętego dziecka); matki samotnie wychowujące swoje dzieci a będące w ciężkiej sytuacji; osoby chore bądź w podeszłym wieku nie posiadające środków do życia. Pieniądze na ten fundusz pochodzą z tacy zbieranej w trakcie Pasterki oraz z ofiar darczyńców.

Smutnym a zarazem bardzo niezbędnym przedsięwzięciem Duszpasterstwa Rodzin jest pomoc i wsparcie rodzinom, które zmagają się ze stratą dziecka. Niekiedy rodzice nie wiedzą, że mają prawo zabrać dziecko ze szpitala, że przysługuje mu pełen pochówek wraz z odprawioną Mszą.

Niekiedy rodzice martwią się o to czy ich dziecko pójdzie do nieba, bo mogą nie mieć
odpowiedniej wiedzy teologicznej (Dzieci Utracone są według nauczań Kościoła zaliczane wśród zbawionych, bo przecież Miłosierdzie Boże nie zna granic).

Duszpasterstwo Rodzin dba też o utrzymanie Grobu Dziecka Utraconego, przed którym, nawet jeśli nie było możliwości pochowania ich dziecka, bliscy mogą oddawać mu cześć należną wszystkim zmarłym.

.