J 17,1-11a

                 Dzisiejsza Ewangelia ukazuje nam fragment Modlitwy Arcykapłańskiej Jezusa. Często w tym fragmencie pada słowo „chwała”. Jezus oddał chwałę Ojcu, Ojciec otoczy Syna chwałą, tą którą miał od zawsze, w uczniach Jezus został nią otoczony. Idąc dalej można powiedzieć, że nagrodą wieczną człowieka jest chwała.

                Wczorajsza Uroczystość Wniebowstąpienia jest nie tylko wspomnieniem powrotu Jezusa do Ojca, ale również wywyższeniem naszej ludzkiej natury na prawicę Ojca. Zobaczmy jak ważny jest człowiek dla Boga! Bóg nie tylko nie potępił człowieka, nie tylko go odkupił, ale też dał mu miejsce w chwale Nieba. Jesteś w stanie uświadomić sobie wielkość takiego obdarowania? Jakie odczucia rodzą się w twoim sercu kiedy słyszysz takie słowa? Jesteśmy niegodni, ale takie obdarowanie jest Jego łaską, czyli darem darmo danym, nie naszą zasługą. Czy jesteś w stanie przyjąć tę prawdę, że to dla ciebie właśnie jest?

                W uczniach Jezus został chwałą otoczony, a w Jezusie również Bóg Ojciec i Duch Św. To konkretna wskazówka dla naszego życia. W nas również Bóg może odbierać chwałę. Trzeba, abyśmy wierzyli w Niego, przyjmowali Jego Słowo, żyli nim na co dzień. Na ile twoje życie jest oddawaniem chwały Bogu? Pewnie lubisz uwielbiać Go modlitwą, a czy wielbisz Go swoim życiem?

                Nie smuć się, że nie zawsze ci się to udaje. Jezus świadom ograniczoności naszej ludzkiej natury modli się za swoich uczniów, a więc i za nas. Podejmij decyzję, że chcesz żyć na większą chwałę Boga, proś Ducha Św., by cię w tym wspierał i próbuj, próbuj nieustannie.                 Pozdrawiam i błogosławię ? ks. Jacek