Tematem konferencji wygłoszonej po modlitwie wspólnotowej byli Kobieta i Mężczyzna.

Równość płci jest niepodważalna, i obie plci mają taką samą godność, lecz nie można mówić o jednakowości, wbrew temu co toksyczne ideologie chcą narzucić. Dobrym przykładem jest film „norweski eksperyment” ukazujący eksperyment w, którym jednego z bliźniąt, chłopca, który stracił męskie narządy płciowe próbowano wychować jak dziewczynkę. Środowiska gender używają tego eksperymentu jako dowód, że płeć jest tylko konstruktem kulturowym pomijając fakt, że obaj chłopcy popełnili samobójstwo wskutek tej próby.

Chrześcijaństwo od początku ukazywało kobiety na równi z mężczyznami. Żaden Rabbi nie miał żadnej uczennicy, podczas gdy Jezus nauczał również kobiety.

Podczas gdy mężczyźni zostali stworzeni do świata rzeczy, kobiety zostały przysposobione do świata osób. Co objawia się u kobiet potrzebą wyrażania i odbierania emocji, sygnałów
werbalnych i nie werbalnych. Dla przykładu mężczyznę zbudzi burza za oknem lecz może on nie usłyszeć płaczu dziecka; kobieta natomiast może nie słyszeć burzy, ale zbudzi ją płacz dziecka.

Problem powstaje gdy kobieta oczekuje, że mężczyzna domyśli się o co jej chodzi. Kobiety oczekują zapewnień o tym że są kochane, że są piękne i ważne. Jeśli kobieta nie jest chwalona przez „swego mężczyznę”, często szuka akceptacji u innych, obcych mężczyzn.
Mężczyźni natomiast potrzebują od kobiet akceptacji ich siły, inteligencji i mądrości.

Mężczyźni potrafią podjąć się większego wysiłku krótkotrwałego, skupiając się na tym jednym zajęciu, podczas gdy kobiety mogą rozłożyć wysiłek i uwagę na dłuższy czas i na wiele działań jednocześnie.

Niekiedy kobiety ciągłym krytykowaniem lub nadmierną troską potrafią zdusić męskość w
mężczyznach (w synach czy mężach). Niekiedy mężczyźni (ojcowie, mężowie) potrafią zabić w kobiecie poczucie piękna i ważności.

Ważnym jest więc zdobywanie wiedzy na temat różnic jakie Bóg złożył w każdej z płci. Musimy pamiętać, że tożsamość dziecku – zarówno córce jak i synowi – może nadać jedynie ojciec, budując wartość dziecka – gdy pomaga wzrastać, lub niszcząc wartość – gdy rani słowem i czynem.

Gdy dziecku brakuje ziemskiego ojca, tożsamość może być nadana przez Boga.