Moje codzienne zatrzymanie 2020.09.23
Łk 9, 1-6
Dzisiejsza perykopa ewangeliczna ukazuje nam posłanie Dwunastu na głoszenie Królestwa. Temat ciągle aktualny, a dziś może nawet bardziej jak kiedyś. Dlaczego tak twierdzę? Wystarczy popatrzeć wkoło siebie. Tylu ludzi jest zagubionych, tylu chorych, szczególnie na sercu i duszy. Świat potrzebuje Boga, a szuka rozwiązań zupełnie gdzie indziej. A ty zauważasz taką potrzebę? Co możesz zrobić, by zagubiony człowiek usłyszał Dobrą Nowinę i doświadczył Bożej miłości?
Jezus udziela szczególnej władzy swoim Apostołom, choć nie tylko oni nieśli Ewangelię na krańce ziemi. Dziś tę szczególną władzę mają biskupi i kapłani, ale każdy wierzący jest powołany do tego, by być Jego świadkiem. Czy wiesz, że jesteś do tego zaproszony również ty? Czy dostrzegasz owoce twojego świadectwa w swoim środowisku? Często księża nie dotrą tam, gdzie ty możesz dotrzeć, więc tym bardziej czuj się zaproszony do świadectwa.
Można zauważyć dziś pewien kryzys kapłaństwa i powołań. Często winni są temu niestety sami powołani. Taka jest niestety prawda. Ale samo użalanie się nad takim stanem rzeczy nic nie zmieni. Czy myślałeś nad tym, co ty mógłbyś w tej kwestii zrobić? Kiedyś Jezus powiedział do św. Faustyny: „Oddaję ci w opiekę dwie perły drogocenne sercu Mojemu, a nimi są dusze kapłanów i dusze zakonne, za nich szczególnie modlić się będziesz, ich moc będzie w wyniszczeniu waszym” (Dz 531). Czy to jest wskazówka tylko dla Faustyny? Myślę, że nie. Każdy z nas oprócz modlitwy za kapłanów i o nowe powołania, watro, by podjął jakieś konkretne wyrzeczenie. I w ten konkretny sposób będziemy mieli udział w uświęcaniu osób powołanych i owocach pracy kapłanów.
Pozdrawiam i błogosławię ? ks. Jacek