„Ciało jako Świątynia Ducha Świętego”

W kolejną trzecią sobotę miesiąca kilka Pań z naszej wspólnoty spędziło owocne dwie godziny na rozważaniu Słowa w temacie „Ciało jako Świątynia Ducha Świętego”, przygotowanego i poprowadzonego przez Edytkę. Uświadomienie sobie, że nasze ciało jest mieszkaniem Boga, zachęca do refleksji i szukania odpowiedzi na pytanie, jak traktuję swoje ciało?

Z jaką świadomością przyjmuję, że moim niedoścignionym wzorem kobiecości jest Maryja? To Jej ciało stało się dosłownym mieszkaniem Jezusa Chrystusa, którego nosiła pod swoim sercem. Od Maryi uczmy się zaufania, skromności i pokory. Za Jej przykładem możemy dbać o nasze piękno szczególnie to wewnętrzne.

Piękno każdej z nas wypływa z faktu, że Pan Bóg stworzył nas na Swój obraz, na obraz Boga nas stworzył. W naturze kobiety zakorzeniona jest potrzeba piękna. Uczmy się dostrzegać piękno wokół nas. Rozważnie i rozsądnie dbajmy, zabiegajmy o piękno nie tylko naszego ciała, ale i naszego wnętrza. Będzie to miłe Panu szczególnie wtedy, gdy nasze troski, zabieganie
 o nasz wygląd, strój, zakupy oddamy Panu.

Kolejne spotkanie kobiet pozwoliło nie tylko na refleksję i zatrzymanie się nad kolejnym ważnym obszarem naszego życia, ale pozwoliło też na wymianę doświadczeń związanych
 z troską o nasze ciało. Pomysł Edytki na chwilę troski i zadbanie o nasze dłonie, był „wisienką na torcie”. Praktyczne pokazanie i doświadczenie masażu dłoni pokazał, jak na co dzień możemy zadbać o nasze spracowane ręce.

Chwała Panu za kolejne spotkanie kobiet, za czas refleksji i doświadczenia Boga
w każdym wymiarze naszego życia.

AMEN