„Odpoczynek w Panu”

Za nami kolejne spotkanie, które tym razem odbywało się w świeżo odremontowanej „kawiarence”. Zanim jednak do niego doszło, to dzień wcześniej panie stawiły się do pracy, żeby sprzątnąć po remoncie. Chwała Panu za to, że dał nam również dzielnych i pracowitych braci we wspólnocie, którzy włożyli wiele wysiłku w to wspólnotowe dzieło.

Po tych trudach spotkałyśmy się, żeby rozmawiać o odpoczynku, odpoczynku w Panu. Już w Księdze Rodzaju 2,2-3 po dziele stworzenia świata, Pan Bóg „pobłogosławił siódmy dzień i uczynił go świętym”.

Czy mój/Twój odpoczynek jest święty?

Czy pozwalasz sobie na wyciszenie i przylgnięcie do Pana Boga, szukając w Nim zbierania sił do dalszej pracy? Odpoczywa się, żeby pracować, a nie pracuje się, żeby odpoczywać.

Święty Jan Paweł II mówił: „Trzeba dokonywać rozróżnień spośród różnych form ludzkiej kultury oraz rozrywek, jakie proponuje społeczeństwo, powinniśmy wybierać te, które najbardziej odpowiadają życiu zgodnemu z nakazami Ewangelii”.

Niektórym z nas w odpoczynku może pomóc – cisza, ta w nas i wokół nas. Za księdzem Krzysztofem Grzywoczem możemy powiedzieć, że prawdziwe życie (prawdziwy odpoczynek) jest w ciszy. Cisza to królewska droga do Boga.

Daj się ponieść odpoczynkowi w Panu, daj się ponieść ciszy szukającej Pana.

Niech te zbliżające się przygotowania do Świąt Zmartwychwstania Pana, nie przesłonią nam Tej Wielkiej zbliżającej się Tajemnicy. W Bożej, głębokiej ciszy przygotujmy się na przeżywanie Tridium Paschalnego. Odpoczynek i wytchnienie w Panu może w tym pomóc.

„Pan jest moim Pasterzem, nie brak mi niczego. Pozwala mi leżeć na zielonych pastwiskach. Prowadzi mnie nad wody, gdzie mogę odpocząć”. Ps.23, 1-2

AMEN