Na kolejnych spotkaniach otwartych, w tym roku formacyjnym, przedstawiane są konferencje poświęcone budowaniu wspólnoty. Może tym razem przyjrzyjmy się naszemu spotkaniu przez pryzmat posługi we wspólnocie. Zobaczmy, na ile nasze posługi służą, budują Theoforos? Posługi w dniu naszych spotkań otwartych, zaczynają się jeszcze przed Eucharystią, ale po kolei:

• posługa przy prowadzeniu różańca, za który jest odpowiedzialna w każdy wtorek nasza wspólnota,
• posługa diakonii muzycznej, która śpiewa na Mszy Świętej,
• posługa grupki formacyjnej, która przygotowuje poczęstunek, Ołtarz Słowa i sprząta po spotkaniu (tym razem dziękujemy kobiecej grupce II a),
• posługa przygotowania salki konferencyjnej, która polega na przygotowaniu nagłośnienia i ustawieniu krzeseł,
• posługa w czasie Mszy Świętej przy czytaniach, modlitwie wiernych, przygotowaniu slajdów na rzutnik (tu warto zapytać się, czy znajduję czas na wspólnotową Mszę?),
• posługa diakonii wstawienniczej prowadzącej modlitwę wspólnotową,
• posługa głoszenia konferencji.

Jeśli przychodzimy na spotkania, to doświadczamy i widzimy zaangażowanie wielu osób. Zatem, na ile mogę odnaleźć się w tych działaniach?

Może warto wrócić i przypomnieć sobie poprzednie konferencje, zobaczyć różne cele życia we wspólnocie. Pomogła nam w tym Lidia Ch., która poprowadziła kolejną z tego cyklu. Przypomniała nam o:

1. Bożej radości, która buduje nasze relacje, wskazuje, jaki mają mieć charakter.
2. Bożej Miłości, która określa i nadaje kierunek naszemu byciu razem.
3. Naśladowaniu Chrystusa, który jest wzorem i naszym Przewodnikiem
   w budowaniu wspólnoty.
4. Naszej posłudze i służbie, która zależna jest od naszej otwartości, zdolności
   i gotowości pójścia za Jezusem.

W czasie konferencji Lidia powiedziała o cechach prawdziwej służby. Szczególnie teraz w Tygodniu Miłosierdzia Pan Bóg stawia przed nami wielość pytań. Jeżeli zależy nam na wzroście duchowym, to niech każdy z nas zrobi sobie rachunek sumienia i stanie w Prawdzie przed Panem. Jak to jest z każdym z nas? Czy są to moje cechy? Z którą mam największy problem? Co mogę zrobić, aby było lepiej?

1. Prawdziwi słudzy oddają się do dyspozycji.
2. Prawdziwi słudzy są wyczuleni na potrzeby innych.
3. Prawdziwi słudzy robią, co mogą, posiadając to co mają.
4. Prawdziwi słudzy czynią każde zadanie z ogromnym sercem.
5. Prawdziwi słudzy są wierni swojemu zadaniu.
6. Prawdziwi słudzy starają się nie błyszczeć, czynią wszystko z pokorą i oddają chwałę Panu.

Dziękujemy Panu Bogu za trud przygotowania i powiedzianą przez Lidię konferencję, dziękujemy Lidziu za przypomnienie tych oczywistości. Nie do nas należy ocena i krytyka innych posług. Stańmy przed Panem w pokorze i prawdzie o sobie. To On jest od tego, by oceniać.

Niech Miłosierny Pan błogosławi nam, na naszej drodze do świętości. AMEN