28 listopada to kolejne spotkanie naszej wspólnoty. Rozpoczęliśmy tradycyjnie Mszą Świętą, poczęstunkiem, który tym razem przygotowała grupa kobiet I st. Dziękujemy za przepięknie udekorowany stół i smaczne przekąski, które dopełniały nasz czas dla siostry i brata.

Kolejnym punktem była konferencja przygotowana przez Sławkę G. Jej temat to: Powołani do życia w Kościele, wspólnocie, rodzinie. Punktem wyjścia do rozważań Sławki stał się fr. Rz 12,4-5: „Jak bowiem w jednym ciele mamy wiele członków, a nie wszystkie członki spełniają tę samą czynność- podobnie wszyscy razem tworzymy jedno ciało w Chrystusie, a każdy z osobna jesteśmy dla siebie członkami.” Ważna jest zatem harmonia, wzajemne uzupełnianie się, wspieranie. Jakie są korzyści przynależności do Ciała Jezusa Chrystusa?  Otóż jest ich wiele: prawo do dziedziczenia, udział w Jego chwale, chrzest- przynależność z Chrystusem, więc jesteśmy Jego częścią, jesteśmy częścią Chrystusowego Kościoła. Wiemy, że Bóg jest Miłością, zatem miłość powinna być naszym priorytetem. Największym wyrazem Miłości jest czas, a najlepszym czasem okazywania jej jest obecna chwila. Czy rzeczywiście mam czas, czy daję czas Temu, którego kocham? Bóg bowiem jest naszą Pierwszą Miłością. Jeżeli kochamy Jego, umiemy też kochać innych i siebie. Kolejne pytanie zadane nam do refleksji: Dlaczego potrzebuję Kościoła, wspólnoty, rodziny? Dlatego, że sami niewiele możemy. Wspólnota jest miejscem próby naszej miłości. Człowiek nie jest powołany do izolacji tylko do Bożych relacji. To doskonałe miejsce do praktykowania bezinteresownej i pełnej współczucia miłości. Relacje z  innymi pomagają nam po prostu rozwijać się duchowo. Mamy bowiem okazję do tego, by służyć. Pozwalają zatem one dążyć do świętości. Potrzebne jest jednak pielęgnowanie wspólnoty, jaką tworzymy: nasze zaangażowanie, szczerość, pokora, uprzejmość, zaufanie, obecność w jej życiu. Jakie więc podejmować kroki służące jej budowaniu? Oto one: 1. Porozmawiaj z Bogiem zanim porozmawiasz z człowiekiem. 2. Zawsze wykazuj inicjatywę. Bóg chce, by pierwszy krok należał do ciebie. 3. Staraj się zrozumieć odczucia drugiej strony. 4. Używaj mniej słów, a więcej uszu. 5. Przyznaj się do błędu i proś o wybaczenie. 6. Dobieraj mądrze słowa, nie atakuj. 7. Zwracaj uwagę, co mówisz i w jaki sposób mówisz.

Pamiętaj, dobro zawsze powraca. Sławka zakończyła konferencję słowami z Rz 12,18: „Jeżeli to jest możliwe, o ile to od was zależy, żyjcie w zgodzie ze wszystkimi ludźmi.” I Rz 12,21: „ Nie daj się zwyciężyć złu, ale zło dobrem zwyciężaj”.

Bardzo dziękujemy Sławce za wielość mądrych sugestii, dotyczących budowania wspólnoty; tej naszej- Theoforos i tej rodzinnej, i całego Kościoła św. Niech dobry Bóg uzdalnia nas do budowania Jego Królestwa, a my dajmy z siebie tyle, na ile nas stać.